∆ιανύουµε ίσως µια από τις πιο ιδανικές εποχές για ψάρεµα µε συρτή επιφανειας. Εποχή όπου σχεδόν σε κάθε εξόρµησή µας θα παρατηρούµε την επιφάνεια της θάλασσας να ζωντανεύει…
Φυσικά δεν αναφέροµαι στον κυµατισµό ή τα ρεύµατα που πιθανόν να επικρατούν, αλλά στα κοπάδια από µικρόψαρα που τροµαγµένα βρίσκουν σωτηρία ακόµα και έξω από το νερό!
Οι κύριοι υπεύθυνοι γι’ αυτό το φαινόµενο δεν είναι άλλοι από τους µεγάλους κυνηγούς, που κινούµενοι στα µεσόνερα στριµώχνουν τα µικρόψαρα στην επιφάνεια, µε µονό σκοπό να τραφούν. Με τα ένστικτα των κυνηγών να βαράνε κόκκινο και τη διατροφική µανία να τους διακατέχει, δεν υπολογίζουν τίποτα στο πέρασµά τους.
Είναι πραγµατικά κάτι πολύ εντυπωσιακό και συνάµα τροµακτικό, να βλέπουµε τα µικρόψαρα να ίπτανται στον αέρα ως τελευταία ελπίδα διάσωσης και πίσω τους ένα στόµα µε κοφτερά δόντια να τα κυνηγά!
Αυτό που δεν πρέπει να κάνουµε εµείς, είναι να µείνουµε µε σταυρωµένα χέρια. Τέτοιες καταστάσεις σίγουρα θα ξυπνήσουν και τα δικά µας ένστικτα, ώστε να καταστρώσουµε το καλύτερο δυνατό σχέδιο για να δελεάσουµε τους κυνηγούς αυτούς!
Τα ψάρια που αναζητούµε μεγάλες παλαµίδες, τονάκια, ρίκια, µανάλια κ.α., και όσο περνάµε προς το καλοκαίρι θα προστίθενται όλο και περισσότερα είδη.
Επειδή όπως είπαµε τα είδη που στοχεύουµε είναι πολλά και επειδή θέλουµε να είµαστε αποτελεσµατικοί, ας δούµε µια αρµατωσιά συρτής που είναι φτιαγµένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δελεάσει ευκολότερα τους κυνηγούς.
Μια λέξη ακούει στην αρµατωσιά αυτή: ΤΣΑΠΑΡΟΣΥΡΤΗ! Τι είναι αυτό; Ας το δούµε λοιπόν…
Είτε κατασκευάζοντάς το µόνοι µας, είτε αγοράζοντας τα υλικά από το εµπόριο, αυτό που θα χρειαστεί να κάνουµε είναι να δηµιουργήσουµε ένα κοπαδάκι από µικρόψαρα, τα οποία µοιάζει να τα κυνηγά ένα µεγαλύτερο είδος. Στην ουσία θα πάρουµε ένα τσαπαρί και στο τέλος του δε θα προσθέσουµε το µολύβι που συνήθως βάζουµε, αλλά ένα τεχνητό ψαράκι µε γλώσσα.
Στις παραπάνω φωτογραφίες βλεπουμε δύο εκδοχές αυτής της αρµατωσιάς. Η πρώτη µε τσαπαρί της επιλογής µας από το εµπόριο (φωτό 1) και κάποιο τεχνητό στο τέλος, και η δεύτερη, ένα τσαπαρί κατασκευασµένο από εµάς, λίγο πιο ενισχυµένο (φωτό 2) και µε µεγαλύτερα αγκίστρια όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Στόχος µας οι µεγάλες παλαµίδες, τα τονάκια, τα ρίκια, τα µανάλια κ.α., και όσο περνάµε προς το καλοκαίρι θα προστίθενται όλο και περισσότερα είδη.
Και στις δύο περιπτώσεις θα προσθέσουµε ένα τεχνητό συρτής στο τέλος της αρµατωσιάς και µε µια ταχύτητα από 3 ως και 3,5-4 µίλια θα προσπαθήσουµε να τα δελεάσουµε. Εύχοµαι καλή επιτυχία και καλές θάλασσες σε όλους!
Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ
Όταν η τσαπαροσυρτή µας περάσει µέσα από ένα κοπάδι µε αφρόψαρα, τότε η αρµατωσιά θα «φορτώσει» µε αυτά. Κολιοί, σκουµπριά, σαυρίδια και κοκκάλια είναι τα πιο συνηθισµένα ψάρια για το τσαπαρί, ενώ τα µεγαλύτερα είδη θα πιαστούν στο τεχνητό στο άκρο της αρµατωσιάς.