Βυθόμετρο: Καλαμάρια στις οθόνες μας
Το καλοκαίρι έχει περάσει, και τα πρωτοβρόχια σηµατοδοτούν τον ερχοµό του φθινοπώρου. Αγαπηµένη εποχής των ψαράδων, αφού οι συνθήκες που επικρατούν αυτούς τους τρεις µήνες, κάνουν αποδοτικότερα τα ψαρέµατα µε οποιαδήποτε τεχνική.
Έτσι, έχουν την τιµητική τους οι τεχνικές που προσπαθούν να δελεάσουν τα θηράµατα µε ζωντανά δολώµατα, όπως πχ. η συρτή µε µολύβι φύλακα, η ζόκα, το µονάχι και άλλα. Οι προτιµήσεις των ψαριών διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή και από βάθος σε βάθος. Πιστεύω όμως όλοι συµφωνούµε, πως όταν στοχεύουµε στα αρπακτικά της Μεσογείου, ο βασιλιάς των ζωντανών δολωµάτων είναι το καλαµάρι!
Το ψάρεµά του γίνεται µε διάφορους τρόπους, και επικρατέστερος είναι αυτός που θα το ταλαιπωρήσει λιγότερο. Η φυσική κατάσταση του δολώµατος κατά την παρουσίασή του στο θηρευτή, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία. Το καλαµάρι, εκτός από κορυφαίο δόλωµα, αποτελεί και εκλεκτό έδεσµα στην ελληνική κουζίνα, όπου µαγειρεύεται µε ποικίλους τρόπους. Έτσι, πολλοί είναι οι λόγοι που τα χειµωνιάτικα δειλινά θα µας βρουν να ψαρεύουµε καλαµάρια. Είτε για δόλωµα, είτε για µεζέ.
Στην εικόνα έχουµε εντοπίσει κοπάδι καλαµαριών. ∆εξιά βλέπουµε την εικόνα χωρίς µεγέθυνση και αριστερά σε µεγέθυνση. Μπορούµε να διακρίνουµε καθαρά τους στόχους που ανήκουν σε καλαµάρια και µοιάζουν σαν κάθετες γραµµές. Με το µπλε βελάκι βλέπουµε την αρµατωσιά µας που κατεβαίνει. Η εικόνα προέρχεται από το φίλο Στέφανο Γιώτη.
Το ψάρεµά του µοιάζει πολύ µε αυτό τις καθετής. Δε χρειάζεται εξειδικευµένο εξοπλισµό, και για το λόγο αυτό κατατάσσεται στα πιο εύκολα και δηµοφιλή στον ελληνικό χώρο! Παλαιοτέρα τα καλαµάρια ψαρεύονταν σε συγκεκριµένα στίγµατα. Όπου δηλαδή είχαν παρατηρηθεί να µαζεύονται πληθυσµοί καλαµαριών κατά τις βραδινές ώρες.
∆εν είναι λίγες όµως οι φορές που γυρίζαµε πίσω απογοητευµένοι, µε ελάχιστα ή καθόλου καλαµάρια. Αυτό συνέβαινε λόγω της συνήθειας των κεφαλόποδων να ακολουθούν τους πληθυσµούς των µικρόψαρων, για να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που κάποιες φορές το ραντεβού µαζί τους τέλειωνε άδοξα, και εµείς «ξεροσταλιάζαµε» στο περίµενε…
Σήµερα η τεχνολογία των βυθοµέτρων έρχεται να κάνει το ψάρεµα των καλαµαριών ευκολότερο και αποδοτικότερο. Ο χρήστης µπορεί να ανιχνεύσει το ακριβές στίγµα των κοπαδιών των καλαµαριών. Επιπλέον μπορεί να επιλέξει µέρη µε µεγάλα άτοµα του είδους, από άλλα µε µικρότερα! Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος απαιτείται ένα ποιοτικό βυθόµετρο. Με υψηλή ανάλυση οθόνης, σωστή εγκατάσταση αισθητήρα και το σηµαντικότερο, τις κατάλληλες ρυθµίσεις. Αυτές που να κάνουν εµφανείς τους στόχους των καλαµαριών στην οθόνη.
Η απεικόνιση του καλαµαριού στην οθόνη, διαφέρει αρκετά από αυτήν ενός ψαριού. Το καλαµάρι δεν είναι ψάρι. Δεν έχει νηκτική κύστη η οποία µπορεί να διαδραµατίσει καθοριστικό ρόλο στην εµφάνιση του στόχου στο βυθόµετρό. Επίσης, τα καλαµάρια θα µας δώσουν αδύναµους στόχους και για ένα δεύτερο λόγο. Η κατασκευή του σώµατός τους επιτρέπει την αντανάκλαση του ηχητικού σήµατος!
Στην εικόνα βλέπουµε κοπάδι καλαµαριών, και δυο αρµατωσιές να κατεβαίνουν (κίτρινα βελάκια). Επίσης, διακρίνεται και ένα ψάρι που έχει έρθει από µακριά για να συναντήσει τον απρόσµενο εισβολέα (κόκκινο βελάκι). Τα βυθόµετρα τελευταίας τεχνολογίας, µας επιτρέπουν να γνωρίζουµε µε απόλυτη λεπτοµέρεια τι συµβαίνει κάτω από τη βάρκα µας!
Έτσι, τα καλαµάρια δε θα εµφανιστούν ως αψίδες, όπως δηλαδή γίνεται µε τα ψάρια (εκτός και αν τα νερά είναι πολύ ρηχά), αλλά σαν κάθετες γραµµές. Συνήθως τα εντοπίζουµε σε κοπάδια πάνω από αµµώδεις ή βυθούς µε βούρκο.
Ο χρήστης, αφού τα εντοπίσει την πρώτη φορά και βεβαιωθεί για την ύπαρξη τους στη συνέχεια, αποµνηµονεύει τα σχήµατά τους που διαγράφονται στην οθόνη καθώς ψαρεύει, και έτσι γίνεται εύκολος ο εντοπισµός τους στις µετέπειτα εξορµήσεις. Ακόµα, βάση του χρωµατικού κώδικα της παλέτας του βυθοµέτρου, ανάλογα µε το µέγεθός τους τα καλαµάρια θα πάρουν και το ανάλογο χρώµα, οπότε µπορούµε να διακρίνουµε το µέγεθος των καλαµαριών που αποτελούν το κοπάδι.
Στον εντοπισµό των καλαµαριών, µεγάλο ρόλο όπως προανέφερα θα παίξουν οι ρυθµίσεις, και η σηµαντικότερη όλων είναι η ευαισθησία του µηχανήµατος, η οποία πρέπει να είναι «στην κόψη του ξυραφιού», µιας και δεν αναζητούµε µεγάλα θηράµατα των 5-10 κιλών, αλλά µικρούς, αδύναµους στόχους.
Ας µην ξεχνάµε όµως, ότι όπως όλα τα είδη στις θάλασσές µας, έτσι και τα καλαµάρια έχουν µειωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια, και αφού η τεχνολογία µας προσφέρει τα µέσα για τον εντοπισµό τους, εµείς απλά θα πρέπει να χαλιναγωγήσουµε κάθε πιθανό αίσθηµα υπερβολής και πλεονεξίας, ώστε να µπορούν τα παιδιά µας να απολαµβάνουν αύριο, όλα αυτά που χαιρόµαστε εµείς σήµερα.
