Πάντα μου άρεσε η προσέγγιση του ροφού και η βολή έξω από το θαλάμι του. Είναι σαφέστατα πολύ πιο εντυπωσιακό να κρατήσεις ένα ψάρι όπως ο ροφός, με τις συνήθειες που έχει ως είδος, έξω από το θαλάμι του και να καταφέρεις να μειώσεις την απόσταση σε τέτοιο βαθμό ώστε όλη η διαδικασία σύλληψης, να ολοκληρωθεί μακριά από τα «στενά δεσμά» της τρύπας!
Ας μην απαξιώσουμε όμως και το γεγονός πώς το να αλιεύεις σήμερα με υποβρύχια αλιεία, είδη που η ζωή τους αιώνες τώρα, είναι απόλυτα συνδεδεμένες με το θαλάμι, προσπαθώντας να μην εμπλακείς μαζί τους μέσα σε αυτό, ανεβάζει πάρα πολύ το βαθμό δυσκολίας και αποτελεί μια ιδιαίτερη πρόκληση…
ΣΕ ΒΥΘΟΥΣ ΠΟΥ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΜΕ ΘΟΛΟΥΡΑ
Κολυμπάω στην επιφάνεια, πάνω από ένα τόπο που ο βυθός του είναι αργιλώδης. Γνωρίζω πολύ καλά, πως εδώ αν χτυπηθεί ψάρι και προλάβει να βραχώσει, η θολούρα εντός τρύπας μπορεί να διαρκέσει κι ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο για να καθαρίσει το θαλάμι.
Στην επόμενη βουτιά μου προσεγγίζοντας το βυθό, προσπαθώ όσο μπορώ να βρίσκομαι κοντά του και να κινούμε παράλληλα με την κλίση του για να μπορώ να κρύψω μέρος του όγκου μου, χωρίς όμως να ακουμπάω επάνω του. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε δονήσεις στο έδαφος και πιθανότατα να τρόμαζε το υποψήφιο θήραμα.
Κατευθύνομαι προς ένα χαμηλό «φρύδι» που βρίσκεται στα όρια άμμου και βράχου κάνοντας εσωτερική κλίση προς αυτόν, και πράγματι σε λίγο ξεχωρίζω το πλευρικό πτερύγιο του ψαριού. Ο ροφός έχει καταλάβει την παρουσία μου αλλά αδυνατεί να με εντοπίσει.
Ελάχιστα πριν τη βολή, ανοίγω λίγο τη γωνία μου για να βρω όσο γίνετε πιο μπροστά το ψάρι, και πατάω τη σκανδάλη. Δυστυχώς όμως, ο ροφός καταφέρνει να βραχώσει.
Έτσι, αναδύομαι συγκρατώντας το ψάρι από το κορδόνι του μουλινέ. Στην επιφάνεια, ο θεατής μπορεί να δει κάτι αρκετά σημαντικό που έχει να κάνει με το πώς συγκρατούμε το ψάρι χρησιμοποιώντας σε συνεργασία, σημαδούρα-κορδόνι-μουλινέ. Ίσως είναι και το πιο σημαντικό σημείο του βίντεο, γνωρίζοντας πως πολλοί ψαροτουφεκάδες, συγκρατούν με λάθος τρόπο ένα βραχωμένο ροφό, ασκώντας τάσεις σε λάθος σημεία του όπλου και της σημαδούρας.
Στην επόμενη βουτιά χρειάστηκε να ακουμπήσω με την άκρη της βέργας το σώμα του ψαριού για να αισθανθώ την σάρκα του στην άκρη της βέργας και να καταφέρω να διασφαλίσω με μια δεύτερη βολή το ροφό που ήταν αρκετή για να ολοκληρωθεί η αλίευση του.
Ο Γιώργος Βασιλείου είναι Παγκόσμιος πρωταθλητής Υποβρύχιας Αλιείας 2016
Επιμέλεια κειμένου Μάνος Βλατάκης