Είναι από τις φορές που τα δάκτυλα βαραίνουν επάνω στο πληκτρολόγιο και το μυαλό κολλάει άσχημα στο μακρινό χτες φτάνοντας μέχρι το σήμερα…
Πως γράφεται ένα κείμενο για έναν άνθρωπο που μεγάλωνες μαζί του παράλληλα, σε ένα σύμπαν γεμάτο ψάρια, θάλασσα, περιπέτειες, αγώνες, όπλα, βολές, ταξίδια; Πως αποχαιρετάς μια τόσο μεγάλη διαδρομή με λέξεις στρυμωγμένες σε μερικές προτάσεις όταν εκείνος έζησε δεκαετίες ελεύθερος στο απέραντο γαλάζιο;
Ήταν ο Μάνος Ζωνομέσης!
Ένας από τους Έλληνες της πρώτης γενιάς που ανέτειλαν την μορφή της σύγχρονης υποβρύχιας αλιείας και με την συμμετοχή του άλλαξαν την μέχρι τότε μίζερη και περιορισμένη ιστορία του ψαροτούφεκου…
Κι όπως τον έμαθε η θάλασσα, κι όπως την έμαθε κι αυτός, ποτέ δεν λύγισε μέχρι την τελευταία πεδιλιά…
Μερικές φορές, η ζωή δείχνει την πιο σκληρή πλευρά της σε κάποιους ανθρώπους χωρίς να σταματάει να τους σφυροκοπάει ανελέητα επί χρόνια…
Είναι τεράστια η απώλεια του Μάνου Ζωνομέση, αλλά φεύγοντας, αφήνει πίσω ένα έργο που μέσα του μπορούν να βρουν οι νεότεροι που ασχολούνται με το υποβρύχιο κυνήγι, πολύ “τροφή”, ιδιαίτερη και ξεχωριστή, όπως αυτός!
Και ασφαλώς, για όσους τον ζήσαμε, μας αφήνει πολλές μνήμες…
Βούτηξε Μάνο, να έχεις καλό και αιώνιο ταξίδι στο γαλάζιο φως χωρίς τους γήινους και περιττούς περιορισμούς μας…
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Παρασκευή, ώρα 10:00 στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στη Νίκαια Αττικής