«Η θάλασσα είναι για µένα η πρώτη σκέψη όταν ξυπνήσω και η τελευταία πριν κοιµηθώ. Αυτή µε κάνει ευτυχισµένο, δυστυχισµένο, αλλά πάντα ζωντανό. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που ένα κοµµάτι της ζωής µου το ζω µε αυτήν, άλλοτε µε τις ηρεµίες της και άλλοτε µε τους τσαµπουκάδες της. Είναι η «πρέζα» µου και εγώ ένα πρεζάκι της αλµύρας της…».
Με τον Κώστα γνωριστήκαµε σε ένα από τα γνωστά «στέκια» (µαγαζιά) του χώρου, το οποίο διατηρεί ένας κοινός µας φίλος. Είναι απλός, ήρεµος, φιλικός και προπαντός σεµνός άνθρωπος, που αποφεύγει να αναφέρεται σε βάθη, παρόλο που το ‘χει το βάθος και µάλιστα άνετα, µε διάρκεια και κατ’ επανάληψη. ∆εν του αρέσει να κοκορεύεται, ούτε να «µοστράρει» -όπως όλοι µας- τις ψαριές του, παρόλο που θα τις ζήλευε ο καθένας από µας. Ίσως να είναι µια κατηγορία µονάχος του. Όσοι κατέχουν το επίπεδό του στην Ελλάδα, σίγουρα µετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Λατρεύει κυριολεκτικά το ψαροτούφεκο και τη θάλασσα. Όλα αυτά µου έδωσαν το έρεισµα, και δε θα µπορούσα να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαµένη, ειδικά µετά από την απάντηση που πήρα ρωτώντας τον τι είναι γι’ αυτόν η θάλασσα.
Έτσι μπήκα στον πειρασμό να τολμήσω να ρωτήσω:
• Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι µε το υποβρύχιο ψάρεµα, και µε ποια αφορµή;
Πριν µια εικοσαετία, µε την παρότρυνση του φίλου Πέτρου Σταθάκου. Γενικότερα µου άρεσε ανέκαθεν να καταπιάνοµαι µε πράγµατα και καταστάσεις που µε έκαναν να ξεφεύγω από την µίζερη καθηµερινότητα, και ότι κάνω προσπαθώ να το κάνω καλά. Κοµβικά πάντως αξίζει να σου πω, πως το αγωνιστικό ψαροτούφεκο ήταν ο καταλύτης για να βρω που πραγµατικά ανήκω και µετανιώνω που δεν το ξεκίνησα νωρίτερα.
Το πρώτο µου θήραµα ήταν µια κατακόκκινη µεγάλη σκορπίνα. Όσο για τον τόπο που ανδρώθηκα ψαρευτικά, ήταν η Μάνη.
•Από πού άντλησες γνώσεις και ποιοι σε βοήθησαν στην εξέλιξή σου;
Ο Βυθός, η Κατάδυση και ο Υποβρύχιος Κόσµος, ήταν τότε τα έντυπα που πραγµατεύονταν µε αυτό που µου άρεσε και τα παρακολουθούσα αρκετά. Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θα σου πω πως κοµβικό ρόλο έπαιξε και η τότε φιλία µου µε τον Αντρέα και η τελειοµανία µου.
Ο τόπος που θα ψαρέψω µε βοηθά για την απόφαση της τεχνικής που θα ακολουθήσω κάθε φορά. Οφείλω όµως να σου πω που µου αρέσει πολύ το βαθύ ψάρεµα, χωρίς αυτό να σηµαίνει πως αποτελεί για µένα κλισέ να µην ψαρεύω στους αφρούς και στο µισό µέτρο. Μπορώ να σου πω µετά βεβαιότητας, πως οι τουφεκιές σε µεγάλα λαβράκια είναι «ψαρευτικός οργασµός» για µένα.
• Αγαπηµένο θήραµα, βυθός που το συναντάς, ενδεδειγµένη τεχνική σύλληψης;
Η σφυρίδα! Όπου και να ‘ναι θα τη βρω, και το βαθύ πλανάρισµα και το βαθύ καρτέρι είναι τεχνικές που αποφέρουν το επιθυµητό αποτέλεσµα.
Η θάλασσα είναι έρωτας! Ζήστε τον µε όποιο τρόπο επιθυµείτε…
•Ποια είναι η πιο έντονη στιγµή που έχεις βιώσει µέσα στη θάλασσα;
Σε µια βαθιά βουτιά, βρέθηκα να κάνω το φυσικό εµπόδιο σε ένα ποτάµι από στήρες και σφυρίδες που κατευθύνονταν προς µία κατεύθυνση! Αξίζει να αναφέρω πως πρόλαβα να συλλάβω τέσσερα ψάρια και ακόµη το κοπάδι συνέχισε να περνά!
Σύνεση και καθαρό µυαλό, και να θυµούνται πως η πιο όµορφη στιγµή του ψαρέµατος είναι όταν η οικογένειά µας µάς βλέπει σώους και αβλαβείς.
•Πες µας κάποια tips για ψάρεµα «άσπρων» θηραµάτων στη ρηχή ζώνη.
Όταν τα λαβράκια είναι πολλά, δοκιµάστε µετά από βολή να βγείτε στην ακτή εντελώς και ξαναδοκιµάστε πέντε µέτρα παραδίπλα. Πάντα πιάνει!
•Τι στρατηγική χρησιµοποιείς όταν ψαρεύεις σε ένα καινούριο τόπο (πώς παρατηρείς τον τόπο, ποια ψάρια κυνηγάς πρώτα κλπ.);
Παρατηρώ τη µορφολογία της γραµµής και κρίνω ανάλογα. Πάντως πρώτα προσπαθώ να πιάσω τα ψάρια που δεν έχουν τοπιάρικο χαρακτήρα και µετά ασχολούµαι µε τα υπόλοιπα…