Savas Dursun: Απολαυστικά ψαρέµατα LRF

Ο Savas Dursun, είναι ένας από τους πιο έµπειρους και ένθερµους υποστηρικτές του LRF στην Ευρώπη, και έχει πιάσει στα χέρια του περισσότερα είδη ψαριών από κάθε άλλο ψαρά που χρησιµοποιεί ελαφρύ εξοπλισµό. Ακολούθως, θα µοιραστεί µαζί µας µερικές από τις πιο σηµαντικές εµπειρίες και παρατηρήσεις του που αφορούν στην τεχνική.

Ο Τούρκος ψαράς Savas Dursun, ψαρεύει από τότε που θυµάται τον εαυτό του, και τα τελευταία πέντε χρόνια έχει ξοδέψει τεράστιο χρόνο ψαρεύοντας µε στόχο ψάρια της θάλασσας, από τις βραχώδεις ακτές της πατρίδας του, κοντά στην Antalya, στη Νότια Ακτή της Τουρκίας, πάντα µε έξτρα ελαφρύ εξοπλισµό spinning. Κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ετών, «δειγµάτισε» 150 διαφορετικά είδη ψαριών, αποκτώντας τεράστια εµπειρία, και έχει εκδόσει ένα βιβλίο µε αντικείµενο το LRF, το αλιευτικό επίπεδο στο οποίο έχει διαπρέψει ως πρωταθλητής.

Είχα την ευκαιρία να µιλήσω µε το Savas σχετικά µε τις Light Rock Fishing (LRF) εµπειρίες του και να «βουτήξω βαθύτερα» σε ότι τον ενθουσιάζει πάνω σε αυτό το ιδιαίτερο στυλ ψαρέµατος, όπου ψαρεύεις από βραχώδεις ακτές αναζητώντας την ποικιλοµορφία των ειδών.

Πως ξεκίνησες το LRF;

Έκανα το πρώτο µου ψάρεµα µε LRF την άνοιξη του 2011. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που δοκίµασα µολυβοκεφαλές των 2,5 gr σε συνδυασµό µε µαλακά δολώµατα τύπου worm (σκουλήκια) µήκους κάτω των 4 εκατοστών, και ως συνήθως ο στόχος µου ήταν τα κοκάλια. Μέχρι εκείνη τη µέρα, έπιανα κοκάλια µε τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή δολώνοντας µονάγκιστρα µε φυσικά δολώµατα όπως η γαρίδα, το µύδι και διάφορα σκουλήκια, και τα άφηνα να βυθίζονται παρασυρόµενα από τα ρεύµατα, χωρίς να προσθέσω δηλαδή κάποιο βαρίδι στην αρµατωσιά µου. Όµως αυτή η µέρα ήταν πραγµατικά σηµαδιακή, γιατί ένοιωσα τη διαφορά! Τώρα πια πιάνω κοκάλια χρησιµοποιώντας µικροσκοπικά τεχνητά πάνω σε πανάλαφρο εξοπλισµό και έτσι ξαφνικά το παλιοµοδίτικο ψάρεµα µε τη χρήση φυσικών δολωµάτων πέρασε στην ιστορία για µένα.

Για να είµαι ειλικρινής, όταν πρωτοξεκίνησα δε διέθετα τον κατάλληλο εξοπλισµό για LRF και ψάρευα µε καλάµια spinning µε lure weight 10-30, παρόλο που τα jigheads και τα δολώµατά µου είχαν µικρό βάρος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έπιασα πολλά ψάρια τα οποία δεν είχα συνηθίσει να πιάνω µε ζωντανά ή νωπά δολώµατα και αυτό αποτέλεσε το έναυσµα για να γίνω ακόµα πιο ενθουσιώδης και περίεργος. Για µία µακρά χρονική περίοδο, έµπαινα από το ένα κατάστηµα ειδών αλιείας στο επόµενο ψάχνοντας για εξειδικευµένο εξοπλισµό LRF και πανάλαφρα τεχνητά, αλλά συνειδητοποιούσα ότι η τεχνική ήταν παντελώς άγνωστη στην Τουρκία. Σήµερα, κοιτώντας την ψαρευτική κοινότητα και τα αλιευτικά καταστήµατα, βλέπω αρκετό εξειδικευµένο εξοπλισµό LRF, και παρατηρώ πως µέρα µε τη µέρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι «µπαίνουν στο πετσί της τεχνικής», η οποία αποδεικνύεται εξαιρετικά δηµοφιλής µέχρι τώρα.

Τι ακριβώς είναι αυτό που σε «εξιτάρει» στο LRF;

Πρώτα απ’ όλα το LRF είναι πολύπλευρη τεχνική. Επιπλέον, η γκάµα των τεχνητών είναι φαινοµενικά ατελείωτη, και εξαιτίας της χρήσης πολύ µικρών δολωµάτων, η τεχνική αποκτά άλλο ενδιαφέρον για πολλά είδη ψαριών τα οποία θα ήταν αδύνατο να πιαστούν µε άλλο τρόπο. Με αυτήν την τεχνική οποιοδήποτε είδος ψαριού είναι εφικτό να συλληφθεί και αντίθετα µε τις άλλες µορφές του ψαρέµατος µε τη χρήση τεχνητών, οι φορές που θα µείνεις άψαρος είναι πολύ σπάνιες. Αυτός είναι άλλωστε και ο βασικός λόγος που η τεχνική είναι τέλεια για κάθε νεοεισελθόντα στα µυστικά της.

Έχει πραγµατικά πολύ πλάκα να πιάνεις οποιοδήποτε είδος ψαριού µε LRF και τεχνητά δολώµατα. Αυτό όµως που µε τραβά στο συγκεκριµένο τρόπο ψαρέµατος,  είναι πως ο εξοπλισµός είναι τόσο ελαφρύς, ώστε µπορώ να νιώθω και το παραµικρό τράβηγµα ή κεφάλι ψαριού από τα ψάρια που συλλαµβάνω. Ακόµα και τα µικρά θηράµατα, δίνουν δυνατές µάζες ερχόµενα αντιµέτωπα µε το σωστό εξοπλισµό LRF, και έτσι η τεχνική καθίσταται απολύτως συναρπαστική και αφάνταστα διασκεδαστική.  Και αν κάτι µεγαλύτερο χτυπήσει ξαφνικά το τεχνητό σας, ας είστε προετοιµασµένοι να νιώσετε την αδρεναλίνη σας να εκτοξεύεται στα ύψη! Το καλάµι σας θα λυγίσει τα µέγιστα, τα φρένα θα στριγγλίσουν καθώς θα λυθούν απότοµα και η στιγµιαία σκέψη ότι µπορεί να χάσετε το ψάρι θα απογειώσει την έξαψή σας. Συνοψίζοντας, θα λέγαµε ότι το LRF είναι µία διασκεδαστική και εύκολη τεχνική για µεγάλους και παιδιά, όταν θέλουν να απολαύσουν το ψάρεµα και να πιάσουν και κάτι!

Τι είδος εξοπλισµού συνιστάς για το LRF και γιατί;

Το LRF είναι η πιο ελαφριά µορφή ψαρέµατος µε τεχνητά και γι’ αυτό απαιτεί οµοιώµατα ψαριών, σκουληκιών, ακόµα και εντόµων σε µέγεθος µινιατούρας. Έτσι, τα καλάµια και οι δράσεις τους πρέπει να επιλεγούν µε βάση τα τεχνητά. ∆ύο είδη καλαµιών LRF χρησιµοποιούνται τυπικά, τα solid και τα tubular tip rods (καλάµια µε συµπαγή ή κούφια, σωληνοειδή µύτη αντίστοιχα). Τα solid tip είναι πιο «ελαστικά» και κάµπτονται δυσκολότερα, ενώ τα tubular tip έχουν γρήγορη δράση (fast action) και είναι πιο στιβαρά και δυνατά καλάµια. Ειδικά όταν ψαρεύετε για κάποια είδη ψαριών που πρέπει τα καρφώσετε δυνατά και να αντιµετωπίσετε τη µεγάλη τους δύναµη, συνιστώνται τα tubular tip rods.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα δολώµατα που χρησιµοποιούνται στο LRF είναι συνδυασµοί µολυβοκεφαλών και µαλακών δολωµάτων, και γι’ αυτόν τον τύπο ψαρέµατος είναι ιδανικά τα καλάµια µε lure weight 0-5 ή 0,5-7 gr., σε µήκη από 180 έως και 230 cm.  Αυτά τα καλάµια αυξάνουν επίσης σηµαντικά και το βεληνεκές των ρίψεών µας.

Οι µηχανισµοί πρέπει να ταιριάζουν όµορφα µε τα καλάµια και να είναι κατηγορίας 500-2000, ενώ για µεγαλύτερα ψάρια επιλέγουµε ιδανικά τα µηχανάκια κατηγορίας 2500. Εάν δεν υπάρχει ανάγκη για γρήγορες ανακτήσεις, αρκεί οι µηχανισµοί να έχουν λόγο περιστροφής 5,1-5,3. Αν όµως υπάρχει ανάγκη για γρήγορη ανάκτηση και δυνατότερη µόχλευση, τότε επιλέγουµε µηχανισµούς σχέση περιστροφής 5,7-6,1.

Από πλευράς πετονιών, οι τύπου monofilament και οι fluorocarbon είναι οι πιο συχνά χρησιµοποιούµενες, σε διαµέτρους 0,10-0,16 mm. Σε σηµεία «υψηλής επικινδυνότητας» µε παρουσία σκαλωµάτων παντός τύπου (µεγάλα ή κοφτερά βράχια, πυκνές φυκιάδες) και σε περιοχές όπου πιθανόν να κυκλοφορούν µεγαλύτερα ψάρια, µπορείτε να χρησιµοποιηθεί και υλικό διαµέτρου 0,20 mm. Για καλύτερη αίσθηση και µεγαλύτερη ευαισθησία, προτείνονται νήµατα τύπου PE ή spectra, αλλά για αορατότητα, ελαστικότητα και καλύτερη απορρόφηση των κραδασµών, πρέπει το ακραίο τµήµα της αρµατωσιάς µας, δηλαδή εκεί όπου στερεώνεται η παραµάνα και το τεχνητό µας, να χρησιµοποιείται πετονιά monofilament ή fluorocarbon. Σε αυτήν την περίπτωση, το νήµα διαµέτρου 0,04 mm συνδυάζεται µε πετονιά 0.16 mm, το νήµα των 0,10 mm µε leader της τάξης των 0,18 χιλιοστών κοκ.

Τι είδους τεχνητά προτιµάς για το LRF;

Η πλειονότητα των τεχνητών που χρησιµοποιώ είναι συνδυασµοί σιλικονούχων σκουληκιών µε µολυβοκεφαλές, σε συνολικό βάρος από 1,5 έως και 4 γραµµάρια. Έχω διαπιστώσει ότι τα θαλασσινά σκουλήκια είναι µέρος του διαιτολογίου µικρών ή µεγαλύτερων ψαριών. Ένα άλλο πράγµα που έχω συνειδητοποιήσει, είναι ότι κατά τη διάρκεια της ηµέρας τα σκουλήκια κρύβονται κάτω από αποικίες µυδιών ή υδρόβια βλάστηση, αλλά τη νύχτα κολυµπούν ελεύθερα και γι’ αυτό προσελκύουν πολλά είδη ψαριών που έχω πιάσει, όπως πχ. κοκάλια, µουρµούρες, γωβιούς, σκορπιούς, µυλοκόπια, σκαθάρια, σπάρους, πέρκες, χάνους, ακόµα και λαβράκια.

Οι καλύτεροι χρωµατισµοί που έχω ψαρέψει τη νύχτα είναι ροζ και πορτοκαλί. Ακολουθούν τα λευκά και κόκκινα τεχνητά, και αυτά είναι τα πιο κοινά χρώµατα που χρησιµοποιώ. Με αυτούς τους συνδυασµούς τεχνητών και jigheads έχω καταφέρει να ξεγελάσω όλα τα ενδηµικά είδη ψαριών στη θάλασσα του Μαρµαρά!

Κάποιες φορές χρησιµοποιώ επίσης σκληρά τεχνητά (επιπλέοντα, βυθιζόµενα, suspending), µικρούς πλάνους, µικρά κουταλάκια, ακόµα και µικροκαµωµένα spinnerbaits (δολώµατα για το ψάρεµα του largemouth bass, ψαριού των γλυκών νερών). Όλα αυτά έχουν αποδείξει την αξία τους σε πολλές περιπτώσεις και µου έχουν χαρίσει υπέροχες συλλήψεις και όµορφα ψάρια. Ειδικά όταν ψαρεύω στη Μεσόγειο, τα πλανάκια έχουν αποδειχθεί πολύ αποτελεσµατικά και λόγω της µοναδικής τους «πλανίσιας» συµπεριφοράς και εξαιτίας της δυνατότητάς τους να ανακτώνται γρήγορα σε κάθε ύψος της υδάτινης στήλης. Με αυτά έχω καταφέρει να πιάσω ζαργάνες, γοφαράκια, λίτσες, µελανούρια και σκάρους. Τον τελευταίο χρόνο ανακάλυψα επίσης ότι τα micro poppers είναι αποτελεσµατικά όταν καλούνται να προσελκύσουν αρπακτικά ψάρια. Τα συγκεκριµένα δολώµατα λειτουργούν σα µαγνήτης και έχει πραγµατικά µεγάλη πλάκα να παρακολουθείς τις επιθέσεις στην επιφάνεια. Συνοψίζοντας λοιπόν, διασκεδάζω αφάνταστα να δοκιµάζω νέα τεχνητά και να παρατηρώ τα αποτελέσµατα, τα οποία είναι συνήθως καταπληκτικά.

Υπάρχει κάποιος συγκεκριµένος τύπος τεχνητού που συνιστάς για το LRF;

Τα τεχνητά που χρησιµοποιώ, διαφέρουν ανάλογα µε την εποχή και τα σηµεία που εξερευνώ, αλλά υπάρχει ένα τεχνητό µε ξεχωριστές επιτυχίες ανεξαρτήτως εποχής και τόπου, και αυτό είναι ο συνδυασµός µαλακών σιλικονούχων δολωµάτων και µολυβοκεφαλών. Με αυτά τα δολώµατα υπάρχει πάντα ένα ή περισσότερα ψάρια που θα πιαστούν, και στα γλυκά νερά, αλλά και στη θάλασσα.

Αυτό που µου αρέσει να κάνω είναι να «χοροπηδάω» ένα σιλικονούχο σκουλήκι µήκους 4-5 εκ. δολωµένο σε ένα jighead Νο4, 6 ή 8, πάνω στον πετρώδη βυθό του πελάγους. Τα βιοδολώµατα µε την προσθήκη ειδικών αρωµατικών προσελκυστικών ουσιών, είναι ακόµα καλύτερα, και αυτό γιατί πάρα πολλά αρπακτικά είδη της θάλασσας είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στις οσµές. Ωστόσο, αυτά τα δολώµατα είναι πολύ µαλακά και έτσι µικρά ψάρια µε κοφτερά δόντια µπορούν να αποσπούν κοµµάτια τους µέχρι να τα εξαφανίσουν σύντοµα τελείως πάνω από την µολυβοκεφαλή.

 Ποιοι θεωρείς ότι είναι οι πιο σηµαντικοί παράγοντες που οδηγούν στην επιτυχία µε το LRF;

Ο βαθµός επιτυχίας εξαρτάται κυρίως από τη γνώση καλών βιότοπων και από «το που, το πότε, το τι και το γιατί τρώνε» τα διάφορα είδη ψαριών. Με αυτόν τον τρόπο µπορείτε να κανονίσετε τον εξοπλισµό και τον τρόπο προσέγγισης των ψαριών και να βεβαιωθείτε ότι είσαστε στο σωστό µέρος, τη σωστή στιγµή. Προσωπικά, προτιµώ να ψαρεύω τις «µικρές» ώρες της µέρας, δηλαδή το ξηµέρωµα, αλλά και στο σούρουπο. Επίσης, µου αρέσει να ψαρεύω όταν η παλίρροια είναι σε εξέλιξη. Ακόµα, προτιµώ τόπους όπου τα βαθιά νερά συναντούν πολύ ρηχά νερά, όπως πχ. οι αποχές, τα πλατώµατα, και οι βυθοί πελάγων µε εναλλαγή πετρωδών τµηµάτων, µεγάλων µονόπετρων και φυκιάδων.

 Πως ψαρεύεις τα τεχνητά σου;

Αυτή είναι στην πραγµατικότητα η πιο δύσκολη ερώτηση να απαντηθεί. Όπως όλοι µας γνωρίζουµε, κάθε τύπος τεχνητού έχει µία ή περισσότερες στάνταρ κινήσεις µε τις οποίες πρέπει να χρησιµοποιηθεί, οι οποίες πρέπει στη συνέχεια να δουλευτούν και να  προσαρµοστούν πάνω στις συµπεριφορές των ψαριών, τις καιρικές συνθήκες, αλλά και τη θερµοκρασία και τη διαύγεια του νερού. Για παράδειγµα, όταν ψαρεύω µε µολυβοκεφαλές και σιλικονούχα σκουλήκια σε ένα ρηχό σηµείο, αρχικά ρίχνω και ανακτώ ευθύγραµµα στα επιφανειακά στρώµατα της θάλασσας, πριν ξεκινήσω να ψάχνω πιο επισταµένα το βυθό. Εάν όµως ψαρεύω σε ένα βαθύ λιµάνι στοχεύοντας στα ίδια είδη ψαριών, αφήνω το τεχνητό µου να βυθιστεί και ανακτώ µε σταθερή ταχύτητα ή το ανεβοκατεβάζω σε ψηλότερα-χαµηλότερα βάθη αντίστοιχα. Μπορώ ακόµα να συνδυάζω και τα δύο, προκειµένου να αποσπάσω την προσοχή των ψαριών.

Ένα άλλο παράδειγµα είναι όταν ψαρεύω στοχεύοντας σε είδη που κατοικούν στο βυθό, όπως τα µυλοκόπια, οι µουρµούρες, τα σκαθάρια και οι λαπίνες. Προσπαθώ τότε να ελαχιστοποιήσω την κίνηση του τεχνητού και να το κρατήσω όσο πιο κοντά γίνεται στο βυθό. Βασική µας επιδίωξη είναι να προκαλέσουµε το ενδιαφέρον των ψαριών και να βεβαιωθούµε ότι το τεχνητό βρίσκεται µέσα στην «καυτή ζώνη» όπου χτυπούν τα ψάρια.

Κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, µπορεί µερικές φορές να αποδειχθούν επιτυχηµένες. Υπάρχουν τόσα πολλά είδη ψαριών, δολωµάτων και προσεγγίσεων για τα οποία µπορούµε να κάνουµε λόγο, αλλά υπάρχει µία συγκεκριµένη µέθοδος ανάκτησης που θα ήθελα να αναφερθώ λεπτοµερώς. Είναι µία µέθοδος για πλανάκια που ανακάλυψα ότι δουλεύει εξαιρετικά καλά στις λίτσες, τους µικρούς τόνους, τις ζαργάνες, τα µελανούρια και τα µανάλια. Αφού εκτοξεύσουµε τον πλάνο µας, κρατάµε τη µύτη του καλαµιού µας ψηλά και τυλίγουµε γρήγορα µε ελαφρές κινήσεις της µύτης. Με αυτόν τον τρόπο ο πλάνος θα αναπηδήσει στην επιφάνεια, θα στείλει δονήσεις και θα παράγει θορύβους που θα διαχυθούν στο νερό. Τα επιθετικά πελαγικά είδη σπάνια θα αγνοήσουν κάτι τέτοιο, µε αποτέλεσµα να σας χαρίζουν µερικά πολύ δυνατά χτυπήµατα.

Γενικά, είναι καλό να είµαστε ανοικτόµυαλοι και να πειραµατιζόµαστε αρκετά. ∆οκιµάστε και βρείτε τον τρόπο που σας βολεύει και αποδίδει στην ανάκτηση των τεχνητών.

Σε ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ακτής δίνεις σηµασία; Έχεις ασχοληθεί µε διευθύνσεις ανέµων, στάθµη του νερού και φάσεις σελήνης;

Όταν επιλέγω σηµείο για να ψαρέψω, προσπαθώ πρώτα να λάβω υπόψη µου τα είδη των ψαριών στα οποία αποσκοπώ. Αλλά πρέπει να οµολογήσω ότι τα περισσότερα ψάρια στα οποία στοχεύει ο εξοπλισµός του LRF είναι µικρά και συνήθως τα συναντούµε κατά µήκος διαφορετικών τύπων βυθού, οπότε η επιλογή ενός σηµείου για ψάρεµα είναι ευκολότερη από ότι είναι στο ψάρεµα των θηρευτών γενικότερα. Γενικά, µου αρέσει να ψαρεύω κοντά σε ανθρώπινες κατασκευές, όπως τα λιµάνια, οι µαρίνες, ή τα κανάλια, καθώς και οι λιµνοθάλασσες, οι αποικίες µυδιών και οι βυθοί µε βλάστηση, γιατί αυτά είναι τα καλύτερα σηµεία για να εξασκήσουµε το LRF.

Ο άνεµος και η διεύθυνσή του αποτελούν συνήθως το πλέον κρίσιµο κριτήριο όταν επιλέγω το σηµείο που θα φιλοξενήσει το ψάρεµά µου. Και αυτό γιατί οι κατά µέτωπο ή οι πλάγιοι άνεµοι µειώνουν δραµατικά τη δυνατότητα ρίψης και την επίτευξη µεγάλων αποστάσεων βολής µε τη χρήση τόσο ελαφρών δολωµάτων, µολυβοκεφαλών κλπ. Ωστόσο,
κατά τη διάρκεια της µέρας, οι µικρής έντασης άνεµοι που ρυτιδιάζουν λιγάκι την ακτογραµµή, προσφέρουν ιδανικές συνθήκες για τη χρήση µικρών πλάνων. Τέλος, µπορώ να πω ότι δεν ελέγχω ποτέ τις φάσεις του φεγγαριού ή τους πίνακες παλιρροιών, γιατί οι αλλαγές στη στάθµη του νερού δεν έχουν σχεδόν καµία σηµασία στα νερά µας.

Πως ψαρεύεις συνήθως ένα νέο σηµείο, το οποίο δεν έχεις ποτέ ξαναεπισκεφθεί;

Πριν πάω σε έναν νέο τόπο, συνοµιλώ πάντα µέσω chat room µε πεπειραµένους ψαράδες του τόπου, οι οποίοι γνωρίζουν καλά το σηµείο. Επίσης χρησιµοποιώ τα µέσα µαζικής δικτύωσης και τις online πλατφόρµες όπως πχ. τα διάφορα sites και το Google Earth, καθώς είναι πολύ καλή πηγή πληροφοριών για νέες περιοχές, και για να πάρεις µία πρώτη ιδέα για την τοπογραφία και τις προοπτικές του τόπου. Ωστόσο, δεν υπάρχει καµία εγγύηση και έτσι ένας νέος τόπος πιθανόν να µοιάζει πολλά υποσχόµενος, αλλά η λαθραία αλιεία, η επαγγελµατική αλιεία και οι ψαροντουφεκάδες να τον έχουν αδειάσει εντελώς από ψάρια.

Υπάρχει κάποια συµβουλή-κλειδί να δώσεις στους ανθρώπους που θέλουν να ξεκινήσουν το LRF;

Αυτό που θα ήθελα να πως σε όλους τους νεοεισελθόντες στην τεχνική, είναι πως «το LRF δε σκοπεύει στη σύλληψη µεγάλων ψαριών, αλλά στο πως θα ευχαριστηθείς περισσότερο την τεχνική πιάνοντας οτιδήποτε µπορείς». Αυτή η τεχνική µας προσφέρει διασκέδαση και ενθουσιασµό, και είναι εύκολα εφαρµόσιµη στα περισσότερα θαλασσινά περιβάλλοντα, όπου υπάρχουν βραχώδεις ακτές και το βάθος µικραίνει.

Με τον εξοπλισµό του LRF θα ψαρέψετε τα πιο πολλά είδη ψαριών και θα ευχαριστηθείτε. Επίσης, εν καιρώ θα αποκτήσετε γνώσεις και θα είστε σε θέση να πιάνετε µεγαλύτερα ψάρια. Και µε τα µεγαλύτερα ψάρια στον εξοπλισµό του LRF, η µάχη και το απόχιασµα του ψαριού θα γίνονται όλο και πιο εθιστικά και θα οδηγούν στη µέγιστη έκκριση αδρεναλίνης.

Έχεις κάποιες ιδιαίτερες αναµνήσεις/εµπειρίες από το LRF, τις οποίες θα ήθελες να µοιραστείς µαζί µας;

Κοίτα, έχω τόσες πολλές συναρπαστικές συνεδρίες και συλλήψεις LRF να θυµηθώ, που µου είναι δύσκολο να σου πω για τη µία και όχι για την άλλη. Αλλά, µπορώ να σου µιλήσω για µία εξόρµησή µου το Μάρτιο του 2015, όταν κατάφερα να νικήσω ένα µανάλι µε εξοπλισµό LRF, µε δόλωµα ένα sandeel της Savage Gear και ένα jighead βάρους 10 γραµµαρίων. Το ψάρι ήταν σχεδόν 5 κιλά και το πρώτο του φευγιό ήταν σαν εφιάλτης για µένα, αφού νόµισα πως δε θα σταµατήσει ποτέ!

Με το καλάµι µου να έχει λυγίσει στο maximum και το µηχανισµό µου να στριγγλίζει, νόµιζα πως είχα χάσει το παιχνίδι. Ένοιωθα κυριολεκτικά αδύναµος απέναντι σε ένα κτήνος! Τελικά κατάφερα να πάρω τον έλεγχο µετά από 5 λεπτά γρήγορων φευγιών. Το ψάρι άρχισε τότε να δείχνει σηµάδια κόπωσης και έτσι εγώ µπόρεσα να δώσω τη µάχη µου και να το καθοδηγήσω κατάλληλα.

Ένοιωθα σα να είχε περάσει ολόκληρη ζωή, αλλά η µάχη τέλειωσε µετά από 15 λεπτά και το τρόπαιο της ζωής µου µε την τεχνική του LRF βρισκόταν µέσα στην απόχη µου!